22 juni. Het aftellen is nu echt begonnen. Het besef dat we over minder dan drie weken onderweg zullen zijn doet de vrees toenemen toch nog iets vergeten te zijn of over het hoofd gezien te hebben. Er komt heel wat kijken bij de voorbereiding. Niet alleen moet ons materiaal volledig zijn en op punt staan, ook thuis moet alles geregeld zijn. Zo moeten we nog de politie vragen vakantietoezicht te houden op onze woning, de buren vragen de planten water te geven en de brievenbus te legen, afspraken maken met de vrienden die ons komen ophalen en extra bagage moeten meebrengen voor de terugreis en het “laatste ontbijt” organiseren dat we op de ochtend van ons vertrek aan onze familie en vrienden willen aanbieden. Een pelgrimstocht is nog altijd iets anders dan een lange fietsreis. “Buen camino”, wensen pelgrims elkaar toe wanneer ze vertrekken. Het besef dat je deze tocht nooit alleen maakt en dat miljoenen mensen dezelfde tocht al eerder maakten, geeft een bijzondere betekenis aan onze tocht, een tocht die ongetwijfeld vol verrassingen zal zitten en ons voor een onvergetelijk reisverhaal zal zorgen, een verhaal dat we elke dag met jullie hopen te kunnen delen. (foto: de tent waarin we hopen, met goed weer smiley, 23 nachten te kunnen slapen)