Dag 9

Met de fiets naar Santiago de Compostela van 12 juli tot 3 augustus : 2.189 km

Quatuor viae sunt …. Vier wegen leiden naar Sint-Jacob. Zo staat het in de Gids voor de pelgrim, een onderdeel van het omstreeks 1140 samengestelde boek over Sint-Jacob, het beroemde Liber Sancti Jacobi. Nadat we in 2011 samen reeds van Massemen naar Rome fietsten besloten we dit jaar voor een nieuw avontuur naar Santiago de Compostela in Spanje. Herman deed deze pelgrimstocht met de fiets eerder al in 2006 langs de Via Turonensis en de Camino Francès, de traditionele route via Roncesvalles en steden zoals Burgos en Leon. Nu kozen we voor de via Lemovicensis, de route via Vézelay en Limoges. Onze route loopt in Frankrijk ook nog langs Reims, Troyes en Perigueux. We maken er een aangepaste versie van omdat we in Spanje kiezen voor de Camino del Norte, een alternatieve route langs de noordkust van Spanje, via steden zoals San Sebastian, Bilbao, Santander en Oviedo.

Dag 9

Onze trip

20juli. Fougères- Aixe s/Vienne
(Limoges) 105km (T912km). 1508 hoogtemeters. Gisterenavond zijn we nog gezellig iets gaan eten in een restaurantje met zicht
op het meer en dan gaan slapen. Vandaag was het een lange tocht en een lastige.
De hoogtemeters verklappen al dat het voortdurend klimmen en dalen was. We
zijn nog net niet boven de 500 meter geraakt. Grote hoogtes hebben we dus nog
niet bereikt maar de steile klimmetjes en snelle afdalingen volgende ook
vandaag elkaar voortdurend op. Het begon al bij het verlaten van de camping aan
het meer. Na goed 10 km kwamen we aan een brug over de rivier “La Creuse”. We bestelden
een koffie voor bij onze ontbijtkoeken in een klein hotelletje dat werd
uitgebaat door een Nederlander. We gingen aan de praat en hadden het over de
crisis. Het is ons immers opgevallen hoeveel huisjes leeg staan in de kleine
dorpjes waarin niemand nog investeert. Ook de buitenlanders niet meer. Enkele kilometers verder kwamen we midden in een rommelmarkt. Niets bijzonders maar Herman kon niet weerstaan aan de Spaanse churros. Omdat Herman al zijn handen vol had bood de churros-man spontaan aan om de schouders van Mireille met zonnercreme in te wrijven. Ook onze
pic nic namen we op een gezellig terrasje van een zaak die werd uitgebaat door een
buitenlander, dit keer een Brits koppel. Na de middag werd het voortdurend
warmer. Vanochtend werden we nog beschermd door de wolken, maar deze namiddag
brandde de zon en droogden onze drinkflessen voortdurend op. De laatste 40 km
reden we voortdurend langs of over de autosnelweg. Geen moment voelden we ons
nog nog alleen en zeker niet meer wanneer we de grote stad Limoges binnenreden.
Herman kon nog net een stempel halen in de kathedraal voor hij werd gesloten.
Het is een belangrijke stempel want de pelgrimsroute die we in Frankrijk volgen
is genoemd naar de stad Limoges (ruta Limovicensis). Limoges ligt aan de Vienne
net als onze camping vandaag maar vooraleer we in de vallei van deze rivier
zijn beland hebben we nog stevig mogen klimmen. Het Centraal Massief is dan ook
in de buurt. Hier in het dorp was er dit weekend een Middeleeuwse marktje maar
toch verkozen we voor de rust van een leuk restaurantje aan “de twee bruggen”
over de Vienne. Slaapwel en tot morgen.