2013 Massemen - Santiago de Compostela

23 juli. Sainte Foy la Grande – Saint Justin (Landes) 118 km (T1.200km). 955 hoogtemeters. Vorige avond, na bij een Italiaan in het dorp pasta te gaan eten, vroeg in de slaapzak, alhoewel, het was
zweten geblazen in de tent, maar moe als we waren vielen we bijna direct in slaap.
De wekker liep om 6u af en we hoorden (dachten we ) de regen, dus nog een half uurtje gewacht, en het bleef ( dachten we ) maar
regenen. Maar wetende dat het terug heet zou worden en een lange rit, maakten
we toch van ons hart een steen en kropen we de tent uit. Maar niks geen regen,
bleek dat we onder een boom stonden die door het geritsel van de bladeren klonk
als regen. Enfin, we zaten toch om half 8 op de fiets, nog genietend van de
ochtendfriste begonnen we aan onze lange tocht. De weergoden waren ons echter
goed gezind, het werd warm, maar de zon bleef verscholen achter een wolkendek
zodat we de moeilijkste kilometers, een aantal stevige kuitenbijters en enkele
lange hellingen konden afleggen zonder de brandende zon. Alles verliep vlotter
dan verwacht, net op het juiste moment een winkel of leuk terrasje waar we de
inwendige mens konden versterken en lekker doorfietsen zonder onze break van
enkele uren die we hadden ingepland om de heetste uren te overbruggen. Door ons
Belgisch vlagje en Vlaamse leeuw worden we goed herkend en aan één van onze
stops kwam er een heel charmante vrouw met ons een babbeltje slaan. Ze was zelf
Belgische en woonde al 16 jaar in een godvergeten klein dorpje samen met haar
man die nog part time werkte in Frankrijk. Ze waren het hectische leven in Brussel ontvlucht, maar ze was toch blij om 2 moedige landgenoten te ontmoeten. Zij
ging naar huis en wij, wij moesten verder. Het landschap veranderde
voortdurend, prachtige zonnebloemenvelden, mooie landerijen met typische
boerderijen en schuren, en uitgestrekte wijngaarden wisselden elkaar af, want
ondertussen zaten we in de Bordeaux streek. Toen de zon eindelijk begon te
branden reden we over de Garonne, en voor ons de poort naar de Landes. Hier
konden we beginnen aan een 50 kilometer lange tocht dwars door de pijnbomen. De
lucht is er geparfumeerd en de wegen vlak ! Al bij al werd het dus vandaag een
meevaller en waren we om kwart na 6 al op de camping. Veel minder moe en leeg
dan gisteren, maar wel toe aan een frisse pint na al dat water.