28 juli. Gernika via Bilbao tot Castro-Urdiales (Cantabrië) 85 km (T1.630 km). 1138 hoogtemeters. Het hotel vanochtend was luxe voor pelgrims. Behalve het ontbijt. Hoewel in de tuin een kunstwerk stond ter ere van de pelgrim, beseften de uitbaters niet dat (fiets)pelgrims nood hebben aan een stevig ontbijt om de dag te starten. Bon, na de koffie en de koek en de nodige route-uitleg van de bazin trokken we op pad naar Bilbao. We zaten meteen op de juiste route. De afstand was berekend op 33 km, het werden er uiteindelijk 45 km. Nog nooit een stad zo moeilijk binnen gereden met de fiets. Nergens gepaste signalisatie en onze GPS wou ons steeds over de bergen sturen, maar daar hadden we voorlopig geen zin in. Daarenboven bleek de stad te kampen met immense niveauverschillen. Veel bruggen dus en ook liften om, ook met de fiets, de niveaus te overbruggen. Enfin via een lange omweg, een oponthoud van 15 minuten omwille van een lokale wielerwedstrijd (met beroepsallures) voor juniores en een verplichte passage via een industriële site van Bilbao, stonden we plots dan toch oog in oog met het stadion van Atletico Bilbao en het fantastische Guggenheimmuseum. Geen tijd om het museum of de stad degelijk te bezoeken, maar ook deze stad werd op het verlanglijstje gezet voor een volgende citytrip. Van Bilbao ging de rit verder naar Portalete, de plek van de hangende brug “el puente colgante”. Maar daarvoor moesten we alweer door een lelijke verouderde industriebuurt van Bilbao. De brug is erfgoed en de moeite waard te zien. Dag op dag werd de brug 120 jaar gelden op 28 juli 1893 voor het eerst in gebruik genomen, maar ook hier moesten we forfait geven voor de feestelijkheden. En dan begon opnieuw het klimwerk. Met hellingen tot meer dan 10% en een gemiddelde snelheid die te laag was op op tijd de voorziene camping te bereiken. We hadden ondertussen wel Baskenland verlaten en waren Cantabrië binnengereden met het “positieve” nieuws dat Compostela op 690,9 km lag. Mireille is nog steeds niet in goede doen. De maag en darmen pruttelen wat tegen waardoor we hebben beslist om in Castro Urdiales te overnachten. Een zeer mooi havenstadje (in feeststemming), met gezellige tapasbars, maar op iets minder dan 30 km van de voorziene bestemming. We zitten dus licht achter op het schema door een te lastig parcours, maar ongewild ook door een dreigend onweer dat uiteindelijk maar een fikse avondlijke regenbui werd. Ondertussen wel nog een interessant koppel leren kennen. Gepensioneerde eigenaars van een wijnhuis in de Rioja Alavesa. We hebben hun contactgegevens om wijn te bestellen maar ook om ooit eens een bezoek te brengen. Leuke vooruitzichten. Ook voor morgen want er is opnieuw beter weer voorspeld.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
