2 augustus. Tapia de Casariego – Lugo (Galicië) 98 km (T2.147 km). 1462 hoogtemeters. De dreigende wolken en de hevige wind voorspelden deze morgen niet veel goeds voor onze voorlaatste etappe richting Lugo in Galicië, want we hebben vandaag Asturië verlaten. Even zag het er naar uit dat we regen zouden krijgen maar de wolken trokken weg en de lucht kleurde blauw. Het vooruitzicht dat we deze avond in een mooie stad zouden logeren en morgen onze laatste rit aan vatten stemde ons heel gunstig. Maar de wind was vandaag weer eens de spelbreker. We hadden het al gezien op het weerbericht dat hij niet in het voordeel zou zitten, maar dat het op het randje van stormwind zou worden hadden we niet verwacht. De carretera 640 die we volgden was nochtans een baan om ons eens uit te leven, geen al te steile hellingen, ( op een klein colletje na tot 575m ) en leuke korte afdalingen waarin je genoeg snelheid kunt halen om het volgende bolletje op te geraken. Maar nee hoor, dat was buiten el viento gerekend. Hij zat 99km pal op de neus, en ik schat dat het zeker 7 beaufort was, zelfs als het bergaf ging moesten we nog bijduwen om wat vooruit te geraken. Wat een leuke voorlaatste etappe moest worden werd eens te meer een calvarietocht, want iedereen spreekt over de Mont Ventoux, maar, en ik (Mireille) kan het weten want heb hem zelf al 2x beklommen (via Bedoin, en zonder afstappen) dit was 3 x de M.V op één dag. Aan de mooie landschappen, die ons vandaag toch heel erg traag passeerden, hadden we geen van beiden een boodschap, maar wat we nu wel weten is dat onze conditie nog top is, want hoe hard ook de wind ons vandaag letterlijk tegen de borst stootte, hij heeft ons niet klein gekregen. Na een verfrissende douche een aperitief…of 2 en een lekkere maaltijd zijn we volledig klaar om morgen onze laatste 100km richting Santiago aan te vatten. Wat we daar zullen ervaren qua emoties, als we beseffen dat het voorbij is zullen we morgen in ons laatste artikeltje proberen te verwoorden.
 |
 |
 |
 |
